Van ruilen komt huilen
Laatst hoorde ik een verhaal over een ziekenhuis, waar letterlijk alle verpleegkundigen tegelijk op vakantie gingen. Precies tijdens het bezoekuur ook nog. Samen met de facilitaire dienst. Ik wist niet dat dat kon, maar het kon dus ook niet. Op zich was het nog een geluk dat het tijdens het bezoekuur gebeurde. Veel patiënten hadden familie of vrienden op bezoek. Die ene oudere dame ook. Haar zoon zat gezellig een spelletje met haar te doen, iets van rummikub. Kopje thee, koekjes. Lekker. ‘Je moet goed drinken, mam’. Dat doet ze wel. En dus moest de moeder eigenlijk even plassen. No problem, druk op het belletje voor de verpleegkundige. Die is er altijd best snel. O wacht nee, er is natuurlijk niemand, want ze zijn op vakantie. De zoon ziet het al voor zich. Moet hij zijn moeder nu op de po stoel zetten? Zit niks anders op. De moeder moet…