Maskergelaat. Anybody home?
Heb je weleens zo’n experiment gezien van een moeder die naar haar baby van een paar maanden kijkt? Gaat ongeveer zo:De baby zit in een babystoeltje, de moeder zit tegenover het kindje, heel dichtbij en kijkt lief, zacht, moederlijk en lachend naar haar kindje. Het kindje lacht blij terug, spartelt met handjes en voetjes en kronkelt van blijdschap bijna dat stoeltje uit. Dan draait de moeder zich heel even om. Als ze weer naar haar kindje kijkt, houdt ze haar gezicht strak en onbewogen. Ze lacht niet. Het kindje valt stil, schrikt en zet het op een krijsen. Totale wanhoop bij het kindje. Het contact met de moeder is verbroken. Ze is onbereikbaar geworden. Wereld stort in. Ik heb dat ook een beetje. Hoort bij Parkinson. Maskergelaat. Akelig woord ook. Ik vind het éen van de ergere symptomen van Parkinson. Het was éen van de eerste dingen die ik, achteraf,…