Boksen is echt o-ve-r-al goed voor. Omdat het een sport is, waarbij je alle grondmotorische eigenschappen traint. Coördinatie, lenigheid, uithoudingsvermogen, kracht en snelheid. Daar ben ik het helemaal mee eens en daarom denk ik dat het slim is om te gaan boksen als je Parkinson hebt. Hoe je dat boksen aanpakt, daar heb ik allerlei ideeën over.
Float like a butterfly
Waarom ga je zoiets ingewikkelds als boksen doen, als je eerste probleem ‘lopen’ is? Nog een keertje Mohamed Ali dan: als hij niet had kunnen lopen, laat staan zweven en dansen als een butterfly, dan was hij nooit wereldkampioen geweest. Zijn voetenwerk was weergaloos mooi en beheerst.
Met Parkinson heb je wat minder controle over je voetenwerk. Dat ligt niet per se aan die voeten, maar aan dat haperende brein. De voeten zijn als het ware op zichzelf aangewezen, de aansturing mist. De voeten bungelen er een beetje bij. Niemand vertelt ze meer dat de tenen omhoog moeten om een stap te zetten en dat de hak dan als eerste weer landt. De spieren die je nodig hebt om die stap te zetten, krijgen steeds minder werk en ze worden ook steeds minder goed in hun werk.
Dat gebeurt niet alleen met je voeten, ook met je knieen, je heupen, je rug, alles.
Je hebt ze allemaal nodig om te kunnen lopen.
Eerst kracht en cardio, dan die kapotingewikkelde bokscombo
Ga je dan een kapot ingewikkelde bokscombo inclusief voetenwerk doen of ga je dan beginnen bij het begin: de voeten trainen. Float like a butterfly zit er misschien niet in, hoeft ook niet, maar om te kunnen lopen hoef je geen bokscombo’s te leren. Om te kunnen lopen, moet je sterke voeten, beenspieren, bilspieren en rompspieren hebben, die het ook nog eens lang volhouden. Hoe je die krijgt? Gewoon, kracht en cardio doen. Ik weet hoe moeilijk dat is als je Parkinson hebt. Ik weet dat je soms helemaal geen vooruitgang ziet. Ik weet dat het beperken van je verlies, soms de enige winst is. Daarom denk ik dat ik het tegen jou en mezelf mag zeggen: vort, ga kracht en cardio doen. Dat boksen komt wel.