Parkinson’s Awareness Month 2016: Super Cure Games

TrofeeDit jaar organiseren we de Parkinson’s Awareness Super Cure Games. De hele wereld doet mee, miljoenen mensen dus. We hebben de Games verdeeld over een aantal landen.

 

Elk land heeft zijn eigen team van spelers, zijn eigen publiek en elk land gaat voor dezelfde beker: de Super Cure Trofee. Om het spel extra moeilijk te maken, kan elk land alleen maar 1 stukje van de Trofee winnen. Je weet niet van te voren welk stukje dat is en je weet ook niet, bij welk ander land dat gaat passen.

Niemand weet hoe de Trofee eruit ziet

Wat je ook niet weet, is hoe de Super Cure Games Trofee eruit ziet. Het is een soort heilige graal. Alle puzzelstukjes van de Trofee moeten we aan elkaar zien te plakken. We weten niet van te voren, wat de dubbele stukjes zijn, de verkeerde of de stukjes die er later weer afbreken. We weten ook nog niet, hoeveel de Trofee ons gaat kosten en hoeveel hij ons gaat opleveren. Dat het om veel geld gaat, weten we zeker. Denk alleen al aan die wedstrijden over de hele wereld in die stadions: researchers die research moeten doen, farmaceuten die medicijnen moeten produceren, de verpleegkundigen, artsen en therapeuten die dag in dag uit voor patienten zorgen en dan de patienten zelf. Dat kost wel een paar centen, om die met zijn allen dat stadion van de Super Cure Games in te krijgen. Trouwens, als je patient bent, heb je twaalf keer per jaar Parkinson’s Awareness Month. Jij staat elke dag op het strijdtoneel.

Awareness 24/7

Niemand heeft de Trofee ooit helemaal gezien. Veel mensen hebben een stukje gezien, hoewel dat soms niet van de echte Super Cure bleek te zijn. Je kunt van de Super Cure dromen. Doe ik ook weleens. Maakt me niet zoveel uit hoe dat ding eruit ziet, als-t-ie maar werkt. Liefst in 1 keer, zonder al te veel gedoe. Hoewel ik er wel wat voor over heb, alleen al om van dat akelige toekomstperspectief af te zijn. Dat continue weten dat het zo is, die 24×7 awareness dat je parkinson hebt en dat het sowieso verslechtert. Weten dat je een serie vaardigheden zult verliezen, is meer dan een awareness. Het is een zekerheid.

Join the Super Cure Games

Daarom doe ik mee aan de Super Cure Games. Samen met miljoenen anderen. En het gaat lekker! Stampen op de tribune, hotdog erbij en om de paar minuten een goeie wave. Spannend! De spelers komen het veld op, muziek, lichtshow, man wat een spektakel!

Hold on, no team shirt?

Hey wat gek, de spelers zien er allemaal anders uit? Mannen en vrouwen door elkaar, witte jassen en strakke jurkjes, je ziet kinderen en grijze wijze researchers. Hoe gaan we dat doen? Zijn die mensen wel getraind? En welk volkslied krijgen we dan te horen? Pardon? Geen volkslied? Eigenlijk wel logisch, de spelers hebben samen 1 doel: hun stukje van de Super Cure Trofee winnen. Er is alleen geen zichtbare tegenstander, het lijkt wel alsof iedere speler zijn of haar eigen tegenstander te bevechten heeft. De een oogt een beetje vermoeid, de ander juist vol energie.

We all have our motives

Eigenlijk heeft ook iedere speler een eigen reden om aan de wedstrijd mee te doen. Soms lijkt het alsof de professionals de sterkste spelers zijn, omdat je ze zo goed hoort en ziet. Nou geloof me, professionals gaan zonder parkinson naar bed, dan sta je natuurlijk wel wat frisser op het veld. Dan roep je ook wat harder over je fantastische conditie, je ambitie en je team. Best, beetje publiciteit is goed hoor. Zolang je het verschil maar begrijpt tussen wie wel en wie niet met parkinson gaat slapen.

De patienten op het veld zijn de taaien, de volhouders. Ze zijn getraind in het vallen, opstaan en in optimistisch blijven. Niet zo gek dat de patienten de coaches zijn van de professionals. Mensen met parkinson helpen de professionals om de Super Cure Tactiek uit te stippelen.

Totaal partijdige scheidsrechter

De scheidsrechter fluit. Het spel barst los! Episch! Wacht even, welke scheidsrechter? Er is geen scheidsrechter, wel een Team van Patienten. Gewoon lekker partijdig. Iedereen, inclusief publiek, spelers en kijkers thuis, is voor het Parkinson’s Awareness Super Cure Games Team. Dit jaar is een extra spannende wedstrijd, de grand finale, de laatste, de beslissende. Beste Parkinson’s Awareness Teams over de hele wereld: geef alles wat je hebt, breng jullie stukje van de Super Cure Trofee naar de Parkinson’s Global Team.

Let’s get the Super Cure Trofee

Never ever give up hope, dat we dit jaar alle stukjes van  de Super Cure Trofee aan elkaar kunnen plakken. Let Parkinson’s Awareness Month 2016 be our last. Ever.