WorstelJurkie

Weet je nog van dat knokken? Dat deden ze in verkiezingstijd, knokken. Tot in Den Haag nota bene. Voor ons, zodat wij een beter leven krijgen. Ze knokten soms keihard, waarbij ik denk dat ze dan dus nog harder sloegen. Spreekwoordelijk. Misschien vonden ze dat zelf ook te gortig en zijn ze overgestapt op worstelen. Worstelen is volgens het woordenboek “vechten zonder te slaan”.  Toch wat vredelievender, hoop ik. Knokjurkies de kast in, Worsteljurkies eruit.

taal gebruik

Worstelen hoor je overal. Tuurlijk in de politiek. Daar barst het van de worsteljurkies- en broekies. Ze worstelen met debatten, presentatietechnieken of met de vreselijke keuze of je nu wel of niet naast Berlusconi moet gaan zitten in het Europese parlement. Paar jaar geleden worstelde een grote partij met de vraag of ze een niet zo fijne partij als gedoogsteun zouden inzetten. Iedereen wist dat die niet zo fijne partij het begrip samenwerking niet kent, maar joh, hey, als we nou gewoon op een of ander congres een dagje worstelen, kan het best. Gek vind ik dat. Als iets klontjes is, waarom dan nog worstelen? En wat nog erger is: dan nemen ze uiteindelijk het foute besluit en praten dat vervolgens goed met “We hebben er toch zoooo mee geworsteld…”. Zag dat veel politici dit jaar nogal met integriteit hebben geworsteld. Da’s geen goed nieuws. Sommige dingen zijn zo duidelijk, dat er niets te worstelen zou moeten vallen.

Worstelen is ook in business lekker in opkomst. Als iemand met iets worstelt, hoeft-ie het niet meteen goed- of af te keuren. Voorbeeld: “Ik worstel een beetje met de cijfers die je hebt aangeleverd”.  Klinkt sympathiek, maar je vertrouwt het niet helemaal.  En terecht. ’t Worsteljurkie of broekie durft niet duidelijk te zijn. Blijft er maar een beetje omheen draaien met dat geworstel. Zeg OF dat het goed is OF dat het fout is, maar kom niet aanzetten met dat ik zit er een beetje mee te worstelen.

Toch heeft al dat geworstel, vooral de politieke variant, wel een speciale dimensie. Eentje die je nooit ziet – maar waarvan je nu (gelukkig!) weet dat-ie er is. Want je weet nu, hoe heel politiek Europa er onder die keurige pakken uitziet.