Ik heb weleens een grotere maan gezien, zei ze op een girlies’ night in Londen. De afstand tussen de maan en de aarde was superklein, het was ook nog eens volle maan, dus hij was gigagroot. Mijn man belde vanuit Nederland om te zeggen dat we naar buiten moesten om naar de maan te kijken. Eenmalige gebeurtenis en hij had gelijk: wat een reusachtig ding! Werd er bijna bang van. Spooky. Mijn vriendin was minder onder de indruk. Ze keek naar de maan en riep:
I Have Seen Bigger Moons Than THAT!
Precies de goeie tekst na een paar gin tonics, een curry en chocola als toetje. Wat een zielige ieniemienie maan zeg, bijna niet te zien, zie jij een maan? Kom girls, we gaan weer naar binnen, heb zin in een laatste gin tonic. Maar de maan WAS groot, groter dan ooit, dichterbij dan ooit. Net als parkinson. Op goeie dagen is parkinson ver weg, op de enkele mindere dagen is-t-ie wat dichterbij en wat groter. Ik heb veel en veel meer goeie dan mindere dagen.
Maak even een gedachtensprongetje met me: Een paar maanden na diagnose vroeg een vriend & dominee: waar staat God nu, nu je parkinson hebt? Antwoord aan hem was easy: we weten allebei wie er groter is.
Onze neuroloog blijft me vertellen: je hebt maar een pietsie parkinson en maar een snufje medicijnen. Dat is waar. Maar we dragen wel het volle gewicht van een toekomst met parkinson. Elke dag moeten wij kiezen wie voorop mag: wij en ons gezin, of parkinson. Je moet kiezen wie je het grootste maakt. Een andere vriendin, die serieus getroffen is door een ziekte die haar fysiek flink beperkt, zei: elke dag kies ik voor geluk. En dat doet ze. Zij Kan Alles En Nog Meer. Zij is een voorbeeld. Haar ‘maan’ is gigantisch, maar haar wilskracht om gelukkig te zijn is nog groter.
Weet je niet zeker of je dat allemaal wel kunt? Logisch, ik kan het ook alleen maar soms. Daarom heb ik een oefeningetje verzonnen. Je hoeft niks te kunnen, je hoeft niet op je ademhaling te letten, niks te rekken of strekken, niks mindfulls of mindless te doen. Niks. Je hoeft alleen maar je raam of je deur open te zetten, dapper naar de maan te kijken en dan te roepen (beetje hard zodat de buren er ook wat aan hebben):
Wat doet die pietepeuterige platte pannekoek daarboven?
En dan d’r overheen:
I Have Seen Bigger Moons Than THAT!
Remember, wie of wat je maan ook is, je hebt ze weleens groter gezien.