Zelfscanner of niet, je gaat er toch weer heen. Hoewel ze me niet meer bij de betaalpaal zullen zien. Dan zit je namelijk het werk van de supermarkt te doen. Bovendien, als je motoriek een beetje hapert, zijn die streepjescodes echt waardeloos.
Boodschappen 1 voor 1 op de band leggen, volgens mij deed ik dat vroeger ook vloeiender. Daar heb ik dus een work-around voor: ik kieper m’n mandje gewoon leeg als een kruiwagen. Hop, alles in 1 keer op de band. Jongen of meisje achter de kassa denkt: hoe ouwer hoe gekker. Ik denk: moe-jij-eens-oplette, I’ve only just started.
Alles wat vóór het kassamoment gebeurt, is nog leuker. Komt doordat de zelfscanwinkel is opgesteld als een flipperkast. Probeer maar eens in 1 rechte lijn van de aardappelen naar de pizza’s te komen.
Groot verschil met de lidl, waar je in je PraktischeJurkie langs de keigezellige vriesvakken en aanbiedingsbakken banjert. Inladen die handel: broodjes, fruit, groente en wc-papier. Veel. Kom bijna nooit iemand tegen die ik ken. Ga je naar de hollandse super, dan heb je toch een ander Jurkie aan, meer een GespreksJurkie. Door die flipperkastopstelling kom je wel echt o-ve-ral. Twee keer. Dan kom je ook vaker iemand tegen, met wie je eens rustig een levensbeschouwelijk gesprek van driekwartier bij de inlegkruisjes gaat staan voeren. Kan overal over gaan. De verkiezingen, je kapsel, je man of wat-ga-jij-eten.
Zouden ze dat nou opnemen, die gesprekken? Met geheime microfoontjes tussen de knakworsten? Bij de koelvakken hangen ze niet, veel te koud om te kletsen. En dat ze die opnames dan gebruiken voor de volgende marketing campagne. Zovan: nou, aan die kleine mevrouw in (altijd) die blauwe jas te horen, is het wel weer eens tijd voor een Smurfenactie. Of nee, laten we een Wellness & Beauty Actie doen, daar is ze wel aan toe. Hm. Wie mij de volgende keer tegenkomt bij de conserven ofzo: als ik plotseling begin te fluisteren en je meeneem naar de koelvakken, is het daarom. Ze horen alles.