Nou nou tut tut zo erg is het nou ook weer niet.
Ik denk dus dat jij een beetje last hebt van parkinsonneritis. Jawel, dat heb je wel. Geeft niks, maar het is wel zo en iedereen heeft weleens wat. Ik voel me ook weleens een krakende wagen en bovendien kun je nog best veel.
Ga nou maar gewoon een lekker blokje om, knap je van op, buitenlucht. Zeggen ze ook tegen mensen met een depressie en daar helpt ‘t ook bij. Beetje regen maakt niet uit nou hup, met je parkinsonneritis.
Advieseritis
Ja maar nee ik heb echt heul erg last van m’n been en m’n hand doet het ook niet lekker en ik ben zo moe dus ik ga eerst nog even liggen. En en en niemand begrijpt dat en als ze het begrijpen geven ze advies. Advieseritis, brrr. Dat is wat ze hebben en daar knap ik dan weer niet van op. Zie je veel bij lotgenotengroepen, advieseritis.
Maar goed, dat parkinsonneritis is dus besmettelijk voor iedereen, je kunt het zomaar krijgen. Ook als je verder gezond bent.
Hoe herkennen we parkinsonneritis?
Manier van praten
Iemand met parkinsonneritis praat een beetje treurig. En veel. Anders weet niemand van z’n deplorabele toestand en dan heb je er niks aan.
Manier van eten
Miesmuizerig aan tafel zitten en dan later vragen of er nog iets hartigs is, chips ofzo.
Manier van lopen
Overdreven sjokken.
Manier van ademen
Zuchten als er iemand in de buurt is en lekker liggen spinnen als-t-ie alleen op de bank met die chips ligt.
Manier van leven
Ogenschijnlijk tobben en intussen verzinnen of Rome leuk zou zijn om eens naartoe te gaan (nu het nog kan) en alvast een beetje rondneuzen op skyscanner.
Accepteren
Ik heb soms vreselijk last van parkinsonneritis. Ook als ik nergens last van heb want dan verzin ik wel wat. Ooh en het fijne van parkinsonneritis is dat ik het helemaal heb geaccepteerd. Echt geen moment getwijfeld. Ik kan er soms bijna van genieten.
Totdat:
Zo. Mevrouw Robijn. Zijn we uitgeneuzeld?
Oja. Sorry. Ik ging een beetje op in m’n parkinsonneritis, dokter.
Verder nog klachten, vrolijke patient van me?
Nou nee dokter eigenlijk niet.
Goed, je ziet er prima uit en tot de volgende keer.
Jammer. Had ik net m’n parkinsonneritis omarmd, moet ik gewoon aan het werk van de dokter.