Je bent je ziekte wèl


We moeten van alles met dat parkinson, accepteren, loslaten, omarmen, er mee dealen, sporten, rusten, gezond eten, slapen weetikveel wat al niet. Intussen bedreigt parkinson je brein van alle kanten, sleept je been en trilt je hand. Je weet dat je over tien jaar niet als een topatleet door het leven jakkert, no way, eerder het omgekeerde. Bij alles maar dan ook alles wat je doet tik je de ziekte aan.

Dus hoezo – je bent je ziekte niet?

Je schrijft, je publiceert, je hebt veel lezers, leuk – je bent blogger! Je blogt niet alleen, je bènt blogger.
Je hebt kinderen, je zorgt voor ze, houdt van ze – je bent moeder! Je moedert niet, je bènt moeder.
Ik ben vriendin, dat is meer dan vriendelijk zijn. Je bent sporter, dat is meer dan een beetje sporten. Alles wat je met hart en ziel doet, dat bèn je.

Fotografie Wim RozenbergLief dat iemand zegt ‘je bènt je ziekte niet’, maar helaas pindakaas dat ben je wèl. Zeker als ‘t om parkinson gaat. Je kunt wel zeggen dat ik mijn ziekte niet ben, maar dan ga je voorbij aan de impact die parkinson heeft. Je probeert misschien zelfs mijn ziekte kleiner te maken dan-ie is. Doe geen moeite, ik weet
zelf heel goed hoe groot of hoe klein parkinson is. Wat misschien nog wel serieuzer is: je onderschat het incasseringsvermogen en de veerkracht van de gemiddelde man of vrouw met parkinson. Tegen iemand die de marathon aan het lopen is, zeg je ook niet ‘het is maar een klein eindje joh’. Of ‘je loopt dan wel die 42 plus kilometer maar daarmee bèn je natuurlijk geen marathonloper’. Dat zou een serieuze onderschatting zijn van waar zo’n loper voor vecht.

 Rolverdeling

Get real. Je hebt een kl ziekte die je hele bestaan bedreigt, dan bèn je helaas dus wèl je ziekte. En je bènt blogger, vriendin, moeder, vrouw, bokser en nog veel meer. Pas als je al je rollen overboord gooit en alleen nog maar je ziekte bent, dan is het niet meer leuk. Maar zolang je de meeste van je rollen houdt, komt het op de rolverdeling aan. Soms mag de blogger voorop, soms (vaak) de vriendin, altijd de moeder en ja, vrij vaak ook parkinson. Zo is het nu eenmaal.