De mooizeggers

Je hoort het nogal eens: mooi. Of inspirerend. Vooral als politici ergens op werkbezoek gaan. Dat ‘werk’ betekent niet per se dat ze gaan graven, bakken, grasmaaien, mensen wassen of voor de klas staan. Werk betekent dat ze tijdens werktijd ergens gaan kijken, beetje praten, glimlachen en net-niet-betuttelend gaan vragen hoe ze dat toch doen, de veiligheid van de brug garanderen of de maasvlakte een beetje op orde houden. Bewonderend kijken ze hoe iemand iemand anders verzorgt en zeggen dan: wat een dankbaar werk.
Vervolgens zetten ze dat op social media. Meestal staat er dan iets als: goede en inspirerende gesprekken gehad, mooi om te zien dat zusenzo. Dankbaar voor zoveel mooie mensen in ons eigen dorp.

Hoezo, mooi?

Hadden jullie dat dan totaal niet verwacht – in ieder geval niet in ons eigen dorp? Viel het jullie reuze mee dat er mensen zijn die iets goeds doen? En aan wie vertellen jullie het dan, aan mensen die niét mooi en inspirerend zijn? En erger nog: hoe zou het voelen als de gewone, mooie en inspirerende burger eens bij de fractie langskwam, over jullie schouder meekeek en zou zeggen: wat mooi om te zien dat jullie iets doen.

Stel je voor dat je als ondernemer een afspraak hebt met een prospect. Dan zijn er een paar dingen die je noooooit zegt. Je zegt nooit: ik ben dankbaar dat ik hier mag zijn, erg inspirerend en wat werken er mooie mensen in uw bedrijf. Prospect denkt dat je gek bent en zegt: had je een jas aan?
Prive gebeurt het ook weleens, dat iemand ineens zegt dat je een mooi mens bent. Hangt er een beetje vanaf wie het zegt en hoe, maar meestal moet je wegwezen. Of deze: iemand gaat een toespraak houden, heeft een heftige beperking, kan niet uit zijn woorden komen, staat te tollen, maar denkt: sodemieter, ik ga het toch doen. En dan zegt iemand anders tegen hem: wat mooooi dat je het toch gedaan hebt. Maar dat compliment breekt de hele boel weer af. Zou die stotterende, tollende spreker niet liever horen: tering, wat een vet goeie toespraak, was het totaal niet met je eens, maar je retoriek was weergaloos. Dat is pas respect.

Mooizeggers, twee dingen:

1. Sla de betutteling over, vermeld gewoon wat je ziet, zonder dat goede inspirerende dankbare mooie. Cut the crap. En wil je toch graag Inspirerend zeggen, laat dan zien wat je met die inspiratie doet.
2. Het is 2014 moving on to 2015 dus zoek een paar nieuwe woorden. Zeg voor mijn part dat de thuiszorg kapot hard werkt, de leerkracht een crisisbaan heeft met al die draken van ouders, dat je wel even regelt dat die scootmobiel een google pro krijgt en dat de ondernemer zo episch bezig is.
Dat voelt toch beter dan dat inspirerend, mooi en dankbaar.