Immejurkie Returns

Geen immejurkies tikken, zelfs niet in je hoofd. Dat is dus gelukt, vier weken lang. Maar Immejurkie Returns. Immejurkie Returns van een luie vakantie ergens in de dordogne, klein parkje, stuk of 5 NL gezinnen met grut tussen de 0 en de 10. Waren ze bij ons ook ooit zo klein? Kan nooit.

afluisteren

Je kent die Andere Nederlanders niet, nooit gezien en je zult ze hierna ook nooit meer zien. Toch zit je allemaal bijna in je blootje op een rijtje bij het zwembad. Dus luister je naar wat ze zeggen en kijk je hoe ze doen. Zelf doe je alvast niet meer helemaal normaal, een tikkeltje te leuk zelfs. Brrr.

In de eerste paar minuten verzin je wat voor werk ze doen en of ze altijd zo tegen hun kind doen. Kind heet Beau. Dus je hoort de halve dag: Bootje, kom nou, gaan we leuk naar een kasteel, nee bootje, die zwemband is niet van ons, wil je ‘m toch? Ja tuurlijk ik vraag wel even AAN DIE GROTE JONGEN (onze zoon) of jij OOOK EVEN de band mag – wil je liever de bal? Oh ja die heeft die jongen net ik vraag wel even AAN DIE etc.

Dan wat lulkoek over de heenreis, het huisje, vorig-jaar-zaten-we-op-de-malediven-maar-dit-jaar-letten-we-toch-op-de-centen ja ooh schatje mama gaat even een boekje lezen, blijf je in het ondiepe en hou je je bandjes om? Die mevrouw (ik) let wel even op want mama gaat even naar het huisje.

Het is de psychologie van het vakantieparkzwembad. Even googelen. Nee hoor. Heeft niemand werk van gemaakt. Kan toch je hele vakantiebeleving bepalen. Ons parkje had ook een bbq-plaats, superleuk. Voor de lol ging ik ’s middags crepes staan bakken op zo’n bakplaat. Recht in de zon, colaatje d’r bij, muziekje in de oren. Stond een keer lekker te bakken met m’n muziekje op, toen ik iemand achter me hoorde praten. Zal wel niet tegen mij zijn, dacht ik. Totdat ik een kinderstem hoorde zeggen: Laat maar mam, ik denk dat die mevrouw geen Nederlands kan. Heerlijk. Nu snap ik ineens waarom onze kinderen de hele dag met oortjes in zitten. Hoor je je moeder niet.

Intussen voltrok zich in een paar seconden de vliegramp. Te groot voor een immejurkie. Ik vind ook dat je het verdriet van iemand anders niet mag afpakken of voor je eigen verdriet mag inzetten. Gepaste afstand is eerbiedig. De beelden van tv weerhielden me wel van de Return of Immejurkie. Zeker leuk gaan zitten doen, terwijl de slachtoffers op 15 km afstand van ons huis op hun naam wachten.

Toch, Immejurkie Returns. Een jaar na de eerste immejurkie. Ook nu een beetje bruiner, beetje dikker, beetje blonder, 1100 pillen en 70 immejurkies verder. Als youp dan toch van de achterkant wil, omdat hij niet van de telegraaf houdt (zou hij ook zo streng zijn voor zijn lezers?), kenne ze mij belle.