DuurzaamJurkie

Tijdje geleduurzaam wonenden was half Nederland in de sneeuw bezig in de bergen. Lekker met de lift omhoog en dan heerlijk de berg af. En weer omhoog. Even in de skihut koppie hot choc, hmmm.

 

Hoeveel mensen gingen er op wintersport? Iets van 500.000, dat is een autootje of 120.000, keer 2500km, is weetikveelhoeveel liter brandstof en een paar vulkaanwolken uitlaatgassen. Dan die skiliften, zal wel niet zo makkelijk zijn, bouwen in de bergen. Ik moet nog eens uitzoeken hoevaak die helicopters af- en aan vliegen om bouwmaterialen en proviand tot boven de boomgrens te brengen. En die skimasten! Maar ja joh, die 6000 masten en skihutten en appartementencomplexen in Zwitserland alleen al, of 16.000 ik roep maar wat, zijn wat mij betreft lang niet zo erg als die paar draaimolentjes die ze in het Gooimeer willen zetten.

Kom trouwens net terug van de lidl, ultraduurzaam. Zo duurzaam, dat ik niet meer op de fiets naar de dichtsbijzijnde super ga, maar lekker met de diesel naar dat heerlijke royale parkeerterrein blaas. Elke week. Zo gemakkelijk, joh. Zag net dat ze ook van die oplaadpalen hebben staan. Gigaduurzaam. Dat is echt zo, dat doen ze goed. Nu ik er even over nadenk: die oplaadpalen zijn wel een kans om ons wintersport- en ander onzinnig vakantiegedrag te compenseren. Je hebt er wel een frituurpan voor nodig, maar hey, hoe duurzaam ben je als je voor je volgende zakenlunch afspreekt bij een oplaadpaal? Klapstoeltjes mee, paar megatubes mayo en ketchup, friet-van-zelf-verbouwde-aardappelen (urban farming is on-ge-lo-fe-lijk in) en moetjijeensoplette hoe duurzaam we zijn. Je prikt je frituurpansnoertje in die oplaadpaal, gooit je frietjes in’t pannetje, wat een leven, mensen, dit is genieten, duuuuurzaam genieten. Frisse buitenlucht, bitterballetje d’r bij en je zakenlunch kan niet meer stuk. Duurzaamjurkie of geen duurzaamjurkie?